A Orientación laboral e as súas funcións
Cando falamos das comeptencias
e capacidades que debe de ter un/ha orientaor/a laboral, faise
referencia aos principios de individualización, flexibilidade, e
desenvolvemento /procura da autonomía.
E debe cumprir as seguintes
cometencias:
- hablidades sociais e persoais para a comunicación.
- Coñecemento da lexislación, normativa específica e recursos de emprego, prestacións, fiscalidade...
- dominio de metodoloxía didáctica para prestar técnicas para o acceso emprego e empregabilidade.
- traballo cooperativo e procura de ligacións.
- dominio de técnicas de Psicoloxía clínica e terapia psicolóxica.
- análise da situación e de axuda na toma de decisións.
- análise de perfís profesionais e prospección de emprego.
- actualización permanente.
- manexo de tecnoloxías da información e da comunicación.
- e Deseño de programas de inserción laboral.
Polo que debe de ser unha persoa
COMPETENTE. Non só se lle pide saber (competencia
técnica) e saber facer (competencia metodolóxica), senón
tambén saber estar (competencia participativa) e no fondo
saber ser (competencia persoal).
Debido a pouca experiencia que
teño como Orientadora, só podo tratar de temas que levei a cabo
durante a miña experiencia como Formadora de Inserción
Sociolaboral e como
Educadora Social con colectivos en risco de exclusión social.
Inserción Sociolaboral de Colectivos en Risco de Exclusión Social
As características comúns que
puiden apreciar para fomentar a Inserción Sociolaboral destos
colectivos, parten da carencia de moitas habilidades básicas para
socializarse e por conseguinte para a súa inserción laboral,
como:
unha hixiene persoal axeitada, posibles adiccións, entornos persoais e familiares desestructurados, baixa autoestima, autocoñecemento da súas capacidades formativas e profesionais realistas, habilidades para a resolución de conflictos que poidan surxir no posto de traballo ao que aspiran, diferenciación da linguaxe a empregar en función do/a interlocutor/a coa que estén, carecer de acreditación para traballar en españa, idioma, etc.
Partindo desta realidade, cabe preguntarse ¿cómo mediar para a inserción laboral destes colectivos? ¿basta con dar unhas indicacións sobre a realización do currículum e sobre os recursos do seu entorno? O que me leva a ¿está a administración preparada para facilitar a inserción destos colectivos? ¿qué tipo de medidas adopta para a súa inserción?
unha hixiene persoal axeitada, posibles adiccións, entornos persoais e familiares desestructurados, baixa autoestima, autocoñecemento da súas capacidades formativas e profesionais realistas, habilidades para a resolución de conflictos que poidan surxir no posto de traballo ao que aspiran, diferenciación da linguaxe a empregar en función do/a interlocutor/a coa que estén, carecer de acreditación para traballar en españa, idioma, etc.
Partindo desta realidade, cabe preguntarse ¿cómo mediar para a inserción laboral destes colectivos? ¿basta con dar unhas indicacións sobre a realización do currículum e sobre os recursos do seu entorno? O que me leva a ¿está a administración preparada para facilitar a inserción destos colectivos? ¿qué tipo de medidas adopta para a súa inserción?
Estas e moitas preguntas, me
xurden sobre este tema. E coido que, podendo pecar de ter unha visión
negativa, a realidade que percibín non era moi alentadora.
O Estado esta a ofertar un
servizo de orientación laboral mediante o Servizo Público
de Emprego de Galicia, no que se ven orientadoras e orientadores
abarrotados de citas para poder orientar a persoas en moi pouco
tempo. A cantidade de persoas que teñen adscritas ao servizo en
moitos casos fai difícil o seu seguimiento. Polo que o Estado, na
súa política de Privatización, estalle dando cada vez máis
funcións a empresas externas como centros colaboradores para
que suplan as carencias da Administración.
Ditos centros colaboradores
realizan funcións de intermediación laboral, e Orientación
laboral.
Medidas adoptadas para colectivos vulnerables
Medidas adoptadas para colectivos vulnerables
Pero ¿Que medidas concretas
se están adoptando para os colectivos en risco de exclusión? É
certo que a nivel económico o Estado proporciona axudas e
bonificacions que proveñen do Fondo Social Europeo para facilitar a
contratación de diversos colectivos en risco: especialmente "ninis"
e xóvenes na actualidade, persoas maiores de 45 anos, mulleres
víctimas de violencia de xénero...
Non obstante, as Entidades de
Ámbito social, como ONG, Asociacións, ... mediante subvencións
do Estado foron as encargadas de poder brindar o soporte para
dotar de capacidades personais, sociais, e económicas en moitos
casos para poder favorecer a inserción social e laboral de moitas
persoas con dificultades para a súa integración na sociedade:
Mulleres en situación de
exclusión social entre as que se atopan as mulleres víctimas de
violencia de xénero, persoas maiores sen recursos, persoas
discapacitadas, refuxiados/as, inmigrantes, infancia e xóvenes en
dificultade social, persoas drogodependentas, persoas sen fogar.
Terceiro Sector
Terceiro Sector
Función realizada polo
denominado Terceiro Sector, encargado de dotar o soporte activo
para a inserción sociolabral destes colectivos. Que coa chegada
da Crise, o Terceiro Sector foi un dos primeiros sectores en
sufrir os Recortes. Traendo consigo repercusión sociais e económicas
moi negativas tanto para distos colectivos, como para o
desenvolvemento social e económico de España.
A
pobreza ten
unha vision multidimensional
(carencia de recursos para satisfacer as necesidades básicas) e a
exclusión social (proceso
de pérdida de integración ou participación das persoas na
sociedade e nos diferentes ámbitos económico, político e social).
Unha persoa en desemprego
e sen recursos económicos, non é necesariamente exluida, so
ten problemas laboral e económico que se resolve aportándolle os
recursos e mecanismos para obtelo. Pero unha situación distinta ten
unha persoa desempregada de longa duración que pode derivar en
múltiples procesos asociados á exclusion (pérdida de vivenda
ou do permiso de traballo, estigmatización social....)
Trátase polo tanto, dun
fenómeno multicausal e complexo que se debe de abordar dende
unha estratexia "holística", co obxeto de promover
a inserción social das personáis afastadas do mercado laboral.
Propostas do Estado para loitar para avanzar cara a defensa do Estado de Benestar
Propostas do Estado para loitar para avanzar cara a defensa do Estado de Benestar
Para
abordar esta situacion, o Goberno publicou o Plan
Nacional de Acción para a Inclusión social 2013-2016,
para avanzar cara a
defensa do Estado de Benestar,
para asegurar a sostenibilidade e viabilidade do sistema de
protección social, dando respostas ás necesidades derivadas da
pobreza e exclusión social que se acentuaron coa crise económica,
no marco da Unión Europea que marcou a súa Estratexia 2020 para o
crecemento intelixente, sostible e integrador.
Que
ten como fin favorecer
a activación dos colectivos en risco de exlusión social e que
propugna a perfecta coordinación
entre as políticas de emprego e as políticas sociais.
¿Esta
exposición de boas inteción será unha arma eficaz para loita
contra a exclusión social? Só nos queda
esperar para ver como se resolven estas medidas, e fomentar
unha actitude crítica por parte da
sociedade, como axentes activos capaces de tomar partido para loitar
polas inxustizas sociais que vivimos no noso entorno, e avanzar cara
a España na que queremos vivir.
0 comentarios:
Publicar un comentario
Deixa aquí os teus comentarios